شكر گزاري

چقدر از هديه گرفتن يك شاخه گل ، يك كادو، يك جلد كتاب و ... خوشحال مي شويم.

تا چه اندازه از دعوت شدن به مهماني شام، نهار، و حتي يك فنجان چاي يا آبميوه به وجد مي آئيم.

به كسي كه در حق شما لطفي انجام داده، به شما كمك كرده، مشكلي را از شما حل كرده چه احساسي داريد.

فكر مي كنيد خداي متعال چند درصد از خواسته هاي شما را برآورده كرده است؟

نسبت نعمتهايي كه خداوند به شما ارزاني داشته به چيزهايي كه مي خواهيد و نداريد چيست؟

آيا مي توانيم ليستي از داشته هاي خودمان تهيه كنيم ؟

پس داشته هاي خودمان را مرور مي كنيم.

1- من خوشحالم و خداي متعال را شكر مي كنم كه از اين كه سالم هستم و هيچگونه مرض لاعلاجي ندارم.

من در عين سلامتي كامل هستم .

خيلي ها به مرض لاعلاجي مبتلا هستند كه تا آخر عمر گريبانگير آنست .

سلامتي بالاترين نعمتي است كه خداوند اعطاء مي كند.

تنها براي همين يك نعمت چقدر بايد از خداوند ممنون باشيم.

2- من خوشحالم و خداي متعال را شكر مي كنم كه تمام اعضاء و جوارح بدنم سالم هستند.

خيلي يك دست و يا هر دو دست ندارند، بعضي ها يك پا و حتي دو پا ندارند، بعضي از يك چشم يا هر دو چشم محرومند،

چقدر زجرآور است كسي كه هر دو كليه اش را از دست داده و مجبور است هفته اي سه الي چهار بار دياليز شود.

3