سلام بر مهدی(عج)                                                                                                                                           امشب چراغ شب هایم خاموش است. مهتاب شبانه ام به خواب رفته، آسمان بی ستاره ام ابریست و چشمه ی چشمانم پر از اشک دلتنگی است. در کوچه باغ بی کسی ام باز دلتنگ توام، بیا. می دانم که خواهی آمد. از پشت ثانیه های به بلوغ رسیده ی دعا و از بطن لحظه های ترک خورده ی انتظار. در هوای دل ها جاری خواهی شد و خواهی آمدتا ستاره ای شوی بر شب های بی کسی ام. مهدی جان!

                      با دعای کمیل فانوس جاده هایی را روشن می کنیم که می دانیم تو از آن خواهی گذشت. هر صبح جمعه با دعای پر سوز ندبه، زجر پنهان چشمانمان را به سکوت جاده ی بی عبورت هدیه می دهیم و باز منتظر می شویم تا وقتی که تو سرانجام حضورت را به درازای شب یلدا تفسیر کنی.

نوشته شده توسط: بارون