دلتنگ یک لبخند تو

   ای محب مهدی!

   شاید تو هم بارها و بارها این جملات را در ذهن مرور کرده ای و با او به نجوا نشسته ای!

   بارها تشرفات حقیقی و غیر حقیقی را خوانده ای و به حال خود افسوس خورده ای. بارها و بارها آرزوی دیدارش را در خواب و بیداری از خدا و خودش خواسته ای و التماسش کرده ای و برایش اشک ریخته ای.

   و او تنها دعای هر روز قنوت های تب دار توست: اللهم کن لولیک... و تو هر روز برای سلامتی اش صدقه می دهی و اعمال ثواب و خیراتت را تقدیم به او می کنی! و باران که می بارد به یاد زلال اشک های جاری بر گونه هایش گریه می کنی و شب های جمعه که می شود، راحت و آسوده به بستر نمی روی، نکند فردا صبحی باشد که همه در مکه حاضرند و تو از قافله جا مانده باشی و جمعه که به عصر می رسد، کلافگی غیبت طولانی مولا و ندیدن او! کلافگی انتظار! کلافگی دوری از پدر حقیقی و مهربان بی قرارت می کند و باز زمزمه بغض آلود همیشگی:

        چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی

        چه   بغض ها که  در گلو رسوب  شد  نیامدی

        خلیل  آتشین  سخن،  تبر به  دوش  بت  شکن

        خدای  ما دوباره  سنگ  و چوب  شد  نیامدی

                                                        نیامدی ... نیامدی ...

    بسیار خوانده ای:   الی مَتی اَحارُ فیکَ یا مَولای!

             در  حسرت   دیدار  تو  آواره  ترینم!

    و خوانده ای:   هَل الیکَ یَا ابنَ احمدَ سبیلٌ فتُلقی!

             دل را به تمنا ز تو دیدار و دگر هیچ!

    بسیار خوانده ای:   اذهَبُوا فَتَحسَّسُوا مِن یُوسُف

    بروید و از یوسف گمگشته تان سراغ بگیرید تا کلبه احزان تان گلستان شود.

    و آن وقت آوارگی کوه و بیابان را آرزو کرده ای، اما باز هم ندانسته ای که کجا به جستجویش بپردازی و سر انجام خسته از همه چیز و همه جا سر به زانو گذاشته ای و نالیده ای که:

        او صبر خواهد  از من بختی  که من ندارم

        من وصل خواهم از او قصدی که او ندارد.

  برگرفته از کتاب الهیه تألیف هیأت تحریریه مؤسسه فرهنگی مطالعاتی شمس الشموس که مدتی اون رو از دوست خوبم خانم مردانپور به امانت گرفتم.

   راستی دوست من هم وبلاگی با موضوعی مشابه وبلاگ من دارند که سفارش می کنم حتماً سری به وبلاگشون بزنید.    Salamonalaaleyasin.parsiblog.com

نوشته شده توسط: بارون