اسامی مقدس حضرت مهدی صاحب الزمان (در کتب مذهبی اهل ادیان)

اینک قسمتی از اسامی مبارک آن حضرت را که با الفاظ مختلفی در بسیاری از کتب مذهبی اهل ادیان و ملل مختلف جهان آمده است از نظر می گذرانیم:

1.      «صاحب» در صحف ابراهیم(علیه السلام)؛

2.      «قائم» در زبور سیزدهم؛

3.      «قید مو» در تورات به لغت ترکوم؛

4.      «ماشیع»(مهدی بزرگ) در تورات عبرانی؛

5.      «مهمید آخره» در انجیل؛

6.      «سروش ایزد» در زمزم زرتشت؛

7.      «بهرام» در ابستان زنده و پازند؛

8.      «بنده یزدان» همچنین در زنده و پازند؛

9.      «لند بطاوا» در هزارنامه هندیان؛

10. «شماخیل» در ارماطس؛

11. «خوراند» در جاویدان؛

12. «خجسته» (احمد) در کندرال فرنگیان؛

13. «خسرو» (احمد) در کند رال فرنگیان؛

14. «میزان الحق» در کتاب اثری پیغمبر؛

15. «پرویز» در کتاب برزین آذر فارسیان؛

16. «فردوس اکبر» در کتاب قبرس رومیان؛

17. «کالة الحق» در صحیفه آسمانی؛

18. «لسان صدق» هم در صحیفه آسمانی؛

19. «صمصام الاکبر» در کتاب کندرال؛

20. «بقیة الله» در کتاب دوهر؛

21. «قاطع» در کتاب قنطره؛

22. «منصور» در کتاب دید براهمه؛

23. «ایستاده» (قائم) در کتاب شاکمونی؛

24. «ویشنو» در کتاب ریگ ودا؛

25. «فرخنده» (محمد) در وشن جوک؛

26. «راهنما» (هادی و مهدی) در کتاب پاتیکل؛

27. «پسر انسان» در عهد جدید (اناجیل و ملحقات آن)

28. «سوشیانس» در کتاب زندوهومومن یسن، از کتب زرتشتیان؛

29. در کتاب «شابوهرگان» کتاب مقدس (مانویه) ترجمه «مولر» نام «خودشهر ایزد» آمده که باید در آخرالزمان ظهور کند و عدالت را در جهان آشکار سازد؛

30. «فیروزه» (منصور) در کتاب شعیای پیامبر.

نوشته شده توسط: بارون