غیبت طولانی چه فایده دارد؟

     اینکه حضرت مهدی(عج) ده ها و صدها سال از ما پنهان است و در غیبت طولانی به سر می برد، برای اسلام چه فایده دارد؟

    علت غیبت او ما هستیم، نه او، دست ما کوتاه و خرما بر نخیل، اگر بنا باشد او ظاهر گردد، ولی مردم جهان آمادگی ظهور و پذیرش او را نداشته باشند، او نیز مانند سایر امامان(علیهم السلام) می آید و بی آنکه به اهداف عالی مکتب امامت برسد؛ از دنیا می رود، در صورتی که خداوند خواسته او ظهور کند و سراسر زمین را پر از عدل و داد نماید و اهداف همه ی پیامبران و اولیای خدا را تحقق بخشد، چنین ظهوری نیاز به زمینه سازی و آمادگی عمیق و وسیع دارد.

    غیبت او مطابق روایات، همانند پنهان شدن خورشید در پشت ابر های تیره است، در عین آنکه ابرها در برابرش قرار گرفته اند، نور او به جهان می رسد و انسان ها از روشنایی آن بهره مند می شوند.

     فلسفه ی غیبت او را می توان در امور زیر خلاصه کرد:

1.     امید به مهدی موعود، انسان ها را دلگرم می کند و موجب انتظار می شود و چنین امیدی سازنده و حرکت بخش است.

2.     غیبت او و جانشینی ولایت فقیه از جانب او ، شیعیان را قدم به قدم به پیش می برد و آماده می سازد، تا  آن حضرت را از عزلت بیرون آورند.

3.     آن حضرت در عین غیبت، پشتوانه ی نیرومند فقها و رهبران و رهروان راه حق است، به آنها اعتبار می بخشد و از تهی بودن و دل مردگی بیرون می آورد، زیرا امام همچون قلب در بدن انسان است که همواره با تپش خود، حیات و روح تازه به انسان می بخشد و با تکبه به آن، روحیه ها بالا می رود، به خصوص اگر پیوند معنوی ما با او گرمتر و استوارتر باشد.

4.     کنجکاوی و تحقیق درباره ی علل غیبت حضرت مهدی(عج) انسان را به این نتیجه می کشاند که حتماً موانعی چون ابرهای تیره در برابر خورشید، وجود دارد که آن حضرت را همچنان در پشت پرده ی غیبت نگه داشته است، انسان در این کنجکاوی و کندوکاو، موانع را می شناسد و سپس برای دفع و رفع موانع تلاش می کند.

     به عنوان مثال، یک درخت گلابی را در نظر بگیرید، این درخت وقتی به میوه می رسد و گلابی به جامعه تحویل می دهد که عوامل رشد و تکامل او مانند نور و حرارت، آب و کود و هوای آزاد برای آن فراهم باشد و موانعی که موجب عقب گرد و نابودی آن می شود، مثل آفات و حشرات از آن دور گردد.

     باید دانشمندان و محققان در فرصت طول غیبت، با تشکیل کنفرانس ها و سمینارها، عوامل مثبت و منفی و موانع ظهور حکومت مهدی آل محمد(ص) را بشناسند و راه های نابودی آن موانع را مشخص کنند و اجرا نمایند، چنین تلاش و اندیشه ی جهانی، قطعاً جامعه را از فرهنگی و اصلاحی پیش می برد و افراد جامعه را برای حرکت به سوی مصلح کل آماده می سازد، چنین فکر و حرکتی، یکی از فوائد غیبت است.

5.     افزایش روز افزون فساد و تبعیض، بی عدالتی و ظلم، انسان ها را به ستوه می آورد، به طوری که آنها تشنه ی مصلح عادل خواهند شد، طول زمان بر شدت این تشنگی می افزاید و آن را عمیق تر و گسترده تر می سازد و سر انجام در دل این تاریکی ها، انفجار نور پدید می آید و مردم به طور طبیعی و خود جوش برای پذیرش جرقّه های انقلاب آماده می شوند.

6.     پیشرفت علم و تکنیک در عرصه های گوناگون در طول غیبت، موجب اندیشه های تازه و حرکت های سازنده شده و باعث تکامل می گردد و همین تکامل یکی از عوامل و اهرم های مهم برای زمینه سازی و ظهور حضرت ولی عصر(عج) می گردد.

    بر همین اساس در آیه 53 سوره ی فصّلت می خوانیم:

« به زودی نشانه های خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان می دهیم، تا برای آنان آشکار گردد که او حق است.»

    امام صادق(علیه السلام) در ضمن گفتاری فرمود: منظور از ضمیر«او» خروج قائم  (عج) است.( یعنی یکی از مصادیق روشن آیه، وجود حضرت مهدی(عج) است که بر اثر پیشرفت های علمی و شناخت، حقانیت او و نیاز جهان و جامعه و مردم به او روشن می گردد.)

نوشته شده توسط: بارون

   آیا یک انسان می تواند بیش  از هزار سال عمر کند؟

    می پرسند: آخرین حد عمر انسان مثلاً 120 سال است، ولی در مورد حضرت مهدی(عج) که در سال 255 هجری  متولد شده تاکنون بیش از هزار سال گذشته، چگونه یک انسان آن همه عمر می کند؟

   وقتی که از نظر دین و دانش ثابت شود که عمر طولانی محال نیست، چه مانعی دارد که قدرت خداوند به آن تعلق گیرد و خدامند اراده کند که یک انسان صدها بلکه هزارها سال عمر نماید.

   از نظر زیست شناسان، علل پیری و فرسودگی و مرگ، اختلال ها و آسیب هایی است که به انسان می رسد، بعضی از زیست شناسان می گویند: انسان باید 300 سال عمر کند، اینکه می بینی 70 یا 80 سال عمر می کند، بر اثر فرسودگی عضوی و سرایت آن در عضو دیگر است.

    آزمایشاتی که دانشمندان روی گیاهان و حشرات انجام داده اند، گاهی عمر آنها را به هزاران برابر عمر معمولی آنها رسانده اند. بنابراین از نظر علمی، هیچگونه دلیلی بر انکار عمر طولانی در افراد استثنائی نیست و از نظر دینی نیز دلیلی بر خلاف آن نداریم، بلکه به عکس، تواریخ مذهبی و ادیان نشان می دهدکه افراد برجسته ای همانند:

    الیاس، خضر(ع) و عیسی(ع) هنوز زنده اند و افرادی مثل لقمان، نوح(ع) و بعضی از پیامبران دیگر عمرهای بسیار طولانی نموده اند. مطابق صریح قرآن، حضرت نوح(ع) تنها 950 سال پیامبری کرد و مطابق روایات:

·        حضرت سلیمان(ع) 712 سال عمر کرد؛

·        لقمان حکیم، 4000 یا 400 سال عمر کرد؛

·        حضرت عاد(ع) 3500 سال عمر کرد؛

·        حضرت آدم(ع) 930 سال عمر کرد؛

·        حضرت نوح(ع) 2500 سال عمر کرد و ...

نوشته شده توسط: بارون

          مطابق روایات متعدد، از بردن نام حضرت مهدی(عج) که همنام پیامبر اسلام(ص) است نهی شده، از این رو نام او را در نوشتن این گونه « م ح م د » می نویسند. آیا نام بردن او حرام است؟ اگر حرام است چرا؟

     این مسأله یک مسأله ی فقهی است، بعضی از علما و فقها از بررسی روایات چنین استفاده کرده اند که در عصری( مانند غیبت صغری) که خطر و فشار بسیار بود و برای حفظ جان حضرت مهدی(عج) و دیگران نیاز به تقیه و رازپوشی بود، امامان(علیهم السلام) از بردن نام آن حضرت نهی نموده اند، ولی در این عصر که تقیه ای در کار نیست، بردن نام او اشکال ندارد.

    بر همین اساس یکی از واسطه ها، همین سؤال را از ناحیه ی مقدسه نمود، از طرف حضرت مهدی(عج) چنین پاسخ آمد:

« اگر آنها را به نام حضرت مهدی(عج) آگاه سازید، آن را ظاهر می سازند و اگر مکانش را بشناسند، بر ضد او اقدام می کنند.»

    بر همین اساس، در مواردی که تقیه و خطر جانی نبوده، حتی خود امام حسن عسکری(ع) نام مبارک حضرت مهدی(عج) را به زبان آورده است، از جمله روایت شده امام حسن عسکری(ع) گوسفندی را به عنوان عقیقه، برای بعضی از اصحابش فرستاده و فرمود:

    هذه من عقیقه ابنی محمد:

« این گوسفند، عقیقه ی فرزندم محمد(حضرت محمد) است.»

    جماعتی از علمای بزرگ، ماند: شیخ مفید، علامه حلی، فاضل مقداد، سید مرتضی و محقق در کتب خود به ذکر نام مبارک حضرت مهدی(عج) تصریح کرده اند، نظریه ی شیخ حرّ عاملی نیز همین است. علامه اِربِلی نیز تلفظ به نام حضرت مهدی(عج) را در آنجا که تقیه نباشد، جایز می داند.

نوشته شده توسط: بارون

 با توجه به اینکه مهدی(عج) هنگام شهادت پدرش امام حسن عسکری(علیه السلام) پنج سال داشت، کودک پنج ساله چگونه امام مردم می شود؟

پاسخ:

   چه مانعی دارد خداوند قادر و حکیم، تمام شرایط و شایستگی های امامت را در وجود کودک خردسال، فراهم کند و در جهان در میان مردم عادی، گاهی کودکان استثنائی و نابغه مثل بوعلی سینا و توماس یونگ پیدا می شوند که رشد فکری یک ماه آنها مطابق رشد فکری ده سال دیگران است، بنابراین چنین چیزی محال نیست، وقتی محال نبود، با تعلق قدرت خدا، هیچ مشکلی در میان نخواهد بود. قبل از حضرت مهدی(عج) دو امام دیگر مانند امام جواد و امام هادی (علیهما السلام) در کودکی، در حدود هفت سالگی و هشت سالگی به امامت رسیدند و در میان  پیامبران، حضرت عیسی(ع) و حضرت یحیی، در کودکی پیامبر شدند، چنانکه آیه 12 و 30 سوره ی مریم بر این مطلب دلالت دارد. 

نوشته شده توسط: بارون

       آیا عقیده به ظهور مصلح جهانی عمومی است؟

     آری نه تنها شیعه و نه تنها مسلمانان دیگر، بلکه ادیان دیگر نیز معتقد به مصلح جهانی هستند که در آخرالزمان ظهور می کند و دنیا را سامان می بخشد.

    در قرآن تا حدودی به این مطلب اشاره شده است، مثلاً در آیه ی 105 سوره ی انبیاء می خوانیم:

« در کتاب زبور بعد از ذکر (تورات) نوشتیم، بندگان شایسته ام وارث(حکومت) زمین خواهند شد.»

    این عقیده در کتب زرتشتیان، هندوها، تورات و انجیل و در میان مصریها و چینیها، حتی در میان غربیها وجود دارد.

    روایت شده، گروهی از طرفداران عیسی(ع) در بیت المقدس، در محضر آن حضرت بودند و از او پرسیدند، آینده ی دنیا چه خوهد شد؟

    عیسی(ع) در پاسخ فرمود: « بعد از من پیامبری خواهد آمد که نام او احمد(علیه السلام) است، یکی از فرزندان او (حضرت مهدی) حجت خدا بر انسان ها خواهد شد، او پس از آنکه زمین پر از ظلم و جور شده قیام می کند و جهان را پر از عدل و داد می نماید، من در زمان ظهور او از آسمان به زمین فرود می آیم و ظهور من نشانه ی ظهور قیامت خواهد بود.

نوشته شده توسط: بارون

سلام

اگه اجازه بدید، می خوام چند  تا یادداشت رو به جواب دادن به سؤال هایی در رابطه با امام زمان(عج)  اختصاص بدم که ممکنه برای هرکدوم از ماها پیش اومده باشه؛

پس اگه می خواین به پاسخ پرسش هایی که احیاناً در این رابطه برای شما هم پیش اومده، برسید چند روزی رو با «ای گل طه» همراه بشید...

در ضمن این سؤال و جواب ها در کتاب «نگاهی بر زندگی حضرت مهدی(عج)» نوشته ی «محمد محمدی اشتهاردی» اومده، برای مطالعه ی بیشتر، می تونید به این کتاب مراجعه کنید.

خُب، اولین یادداشت آمادَست، با هم اونو می خونیم...

        آیا در قرآن از قیام مهدی(عج) سخن به میان آمده است؟

    در قرآن آیات متعددی وجود دارد که بر اساس روایات بسیاری که از امامان (علیهم السلام) به دست ما رسیده، تأویل آن آیات، یعنی معنی باطنی آن آیات به حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) اشاره می کند، مانند: آیات 5 و 6 سوره قصص، 56 سوره ی نور، 105 انبیاء، 33 توبه و 9 صفّ.

    به عنوان نمونه در آیه 5 سوره ی قصص می خوانیم:

« ما بر این اراده کردیم که به مستضعفان نعمت فراوان بخشیم و آنها را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم.»

    ظاهر این آیه مربوط به حضرت موسی و فرعونیان است، ولی معنی باطنی آیه، اشاره به حکومت حضرت مهدی(عج) است.

    امیرمؤمنان علی(ع) فرمود: « منظور از مستضعفان در این آیه که خداوند آنها را رهبران مردم قرار می دهد ما خاندان هستیم، خداوند مهدی این خاندان را می فرستد و آنها را عزت می دهد و دشمنانشان را ذلیل و خوار خواهد کرد.»

    در نهج البلاغه نیز به این مطلب اشاره شده است، آنجا که امیر المؤمنان علی(ع) فرمود:

« دنیا پس از چموشی، همچون شتری که از دادن شیر به دوشنده اش خودداری می کند و آن را برای بچه اش نگه می دارد، به ما روی می آورد.» سپس آیه ی مذکور را خواند.

نوشته شده توسط: بارون