دجال و سفیانی کیست؟

    یکی از نشانه های ظهور حضرت مهدی(عج) خروج دجال و سفیانی است و این دو به دست سپاه آن حضرت کشته می شوند، اینها چه کسانیند؟ و در کجایند و چگونه کشته می شوند؟

    مطابق پاره ای از روایات، در آستانه ی قیام حضرت مهدی(عج) افرادی کذاب و دروغگو پرچم مخالفت با آن حضرت، بلند می کنند، دو نفر از آنها که از سرزمین شام و فلسطین بر می خیزند، دجال و سفیانی می باشند، این دو نفر در حقیقت دو طاغوت سرکشی هستند که با دار و دسته بسیار خود به عنوان ضد انقلاب، شورش می نمایند.

    «دجال» یک نفر طاغوت فریبکار و حیله گری است، با ترفندهای خود، جمعیتی را به دور خود جمع می کند و به مخالفت بر می خیزد، بعید نیست که او یکی از طاغوتهای صهیونیست باشد.

    امیر مؤمنان علی (ع) در ضمن خطبه ای فرمود: حضرت مهدی(عج) با یارانش از مکه به بیت المقدس می آیند و با دجال و ارتش او می جنگند و آنها را تار و مار می کنند و خود دجال نیز به هلاکت می رسد. و مطابق روایتی، دجال را دستگیر کرده و در محل کُناسه ی کوفه به دار می زند.

    از روایات استفاده می شود، دجال مردی لوچ است و ادعای پیامبری و خدایی از راه حلول می کند و با جادو و شعبده و تصرف در چشمها، مردم را به سوی خود جذب می نماید. پیروان او بیشتر از اراذل و اوباش و طبقات آلوده از یهود و زنهای ناپاک و فرزندان آنها می باشند.

    حضرت عیسی(علیه السلام) به کمک حضرت مهدی(عج) می آید و در کشتن دجال شرکت می کند و مردم و شهرها را از فتنه و آشوب او نجات می دهد.

    «سفیانی» طاغوت دیگری در چهره ی مقدس نماها ظاهر می گردد، از نسل عتبة بن ابو سفیان، چهره اش سرخ مایل به زرد می باشد، ذکرش به:   «یا ربّ یا ربّ یا ربّ »     بلند است و آنقدر بی رحم و پلید است که کنیزش را که از او بچه دار شده زنده به گور می نماید. جنایات سفیانی و گسترش آن جنایات در خونریزی و فساد بسیار است.

    پیامبر(ص) فرمود: سفیانی از وادی یابس(اطراف دمشق) با سپاه خود، وارد دمشق می شود، دو لشکر تشکیل می دهد، یکی را به سوی مشرق( کوفه و اطراف آن ) می فرستد و دیگری را به سوی مدینه حرکت می دهد، لشکر اول در کوفه و بغداد به کشتار و جنایات عظیم دست می زنند.

     لشکر دومش به سوی مدینه رهسپار می گردد و سه شبانه روز در آنجا به قتل و غارت می پردازد، سپس برای جنگ با سپاه مهدی(عج) به سوی مکه حرکت می نماید، در مسیر راه وقتی که به سرزمین «بَیداء» می رسد که همه ِ آنها جز دو مرد، در آن زمین فرو می روند و نابود می شوند.

     سرانجام حضرت مهدی(عج) با سپاه خود از جانب کوفه به سوی سفیانی که در اطراف بیت المقدس، موضع گرفته، حرکت می کند و پس از گفتگو و مذاکرات، سرانجام جنگ خونینی بین سپاه حضرت مهدی(عج) و سپاه سفیانی رخ می دهد و سپاهیان حضرت مهدی(عج) پیروز می شوند و زمین از لوث وجود سفیانی و پیروان پلیدش، پاک می گردد.

     و مطابق بعضب از روایات، سفیانی به دست یاران مهدی(عج) اسیر و دستگیر شده، به فرمان حضرت مهدی(عج) گردنش را می زنند و روی سنگی که در محل ورود به بیت المقدس قرار دارد، اعدام و کشته می شود.

    قابل ذکر است که یکی از سپاه های مخالف، سپاه «بتریّه» است که متشکل از ده هزار نفر، در مسیر کوفه به جنگ سپاه امام عصر می آیند و همه ی آنها به دست پر توان یاران مهدی(عج) به هلاکت می رسند.

نوشته شده توسط: بارون